Elisabeth Gasthuis Haarlem (nu Spaarne Gasthuis)

In de jaren ’80 was hier een spermabank met anonieme donoren. Toen bekend werd dat de Wet DKB (die anonieme spermadonatie verbiedt) ingevoerd zou worden, is het ziekenhuis gestopt met het gebruik van donorsperma voor de inseminaties. Toen is ook het gegevensbestand met de donorgegevens vernietigd.

Geertgen (nu Nij Geertgen) Elsendorp

Centrum voor vruchtbaarheid Geertgen (doorgestart onder de naam Nij Geertgen) in Elsendorp is opgericht door dr. Henk Ruis. Hiervoor heeft deze gynaecoloog gewerkt als fertiliteitsarts in o.a. het Liduinaziekenhuis te Boxtel (opgegaan in het Jeroen Bosch ziekenhuis). De kliniek heeft samengewerkt met veel andere klinieken en is leverancier geweest van bevroren zaad, iets waarin het voorop liep. De kliniek is in opspraak geweest wegens de toepassing van de zogenoemde ‘cooperatieve wederkerigheid’, een procedure waarin stellen eerder aan de beurt kwamen voor een vruchtbaarheidsbehandeling wanneer ze vrijwillig zelf een donatie deden (het ‘voor wat hoort wat’-principe).
Er zijn sterke aanwijzingen van misstanden rondom de medische activiteiten van deze arts. Deze worden op dit moment onderzocht.

Rijnstate Ziekenhuis Arnhem

Het Rijnstate Ziekenhuis heeft een eigen spermabank en hier worden nog steeds KID-behandelingen gedaan. Artsen die hier vroeger werkzaam waren zijn onder andere Ebo Blokzijl, Alex Schmoutziguer en Maarten Kloosterman.
Ebo Blokzijl vond de ingang van de Wet DKB in 2004 (die anoniem doneren verbood) een ‘zeer ongewenste gang van zaken’. Toch is de administratie niet vernietigd, wat bij sommige andere klinieken wel gebeurde.
In 2014 ontdekte donor Peter van Geffen dat er teveel kinderen met zijn sperma verwekt waren. Dit leidde tot een rechtszaak in 2017. Het bleek dat bij Rijnstate vaker het maximum van 25 kinderen per donor was overschreden: bij zeker 15 donoren is dit gebeurd. De administratie werd niet goed bijgehouden, waardoor het totale aantal kinderen dat verwekt is niet met zekerheid kan worden vastgesteld.
Ook werd in 2017 bekend dat er meerdere donoren waren die destijds als B-donor (bekende donor) geregistreerd stonden, later hun status hebben veranderd naar anoniem. Bij meerdere klinieken is dit gebeurd (o.a. bij Medisch Centrum Kinderwens in Leiden; bij Rijnstate alleen al waren er vijf donoren anoniem geworden. Donorkind Maria startte een rechtszaak om de identiteit van haar donorvader, K34, alsnog te achterhalen. Uiteindelijk met succes: in december 2021 ontmoette ze haar donorvader.

Sophia Ziekenhuis Zwolle (nu Isala Klinieken)
Dr. Jan Wildschut (1932-2009) werkte vanaf 1981 tot en met 1993 als gynaecoloog in het Sophia Ziekenhuis in Zwolle, waar hij zich bezighield met vruchtbaarheidsbehandelingen.

Op 6 oktober 2020 werd door het Isala Ziekenhuis (in samenwerking met de donorkinderen en wettige kinderen) bekend gemaakt dat dr. Wildschut zijn eigen sperma gebruikte bij kunstmatige inseminaties met donorzaad (KID).

Op 30 maart 2021 werd door het Isala Ziekenhuis bekend gemaakt dat dr. Wildschut ook donorsperma heeft gebruikt bij behandelingen waarbij het de bedoeling was te insemineren met het sperma van de partner van de patiënt (KIE). Hierbij heeft hij zowel zijn eigen donorsperma als donorsperma van anonieme donoren gebruikt.

Het Isala Ziekenhuis heeft in 2021 een onafhankelijk onderzoek ingesteld om zoveel mogelijk inzicht te krijgen in de situatie, de omvang en werkwijze van dr. Wildschut. Dit onderzoek is uitgevoerd door een onafhankelijke externe onderzoekscommissie. Voorzitter van deze commissie was mevrouw prof. dr. Didi Braat, emeritus hoogleraar Obstetrie en Gynaecologie, alsmede Voortplantingsgeneeskunde aan het Radboud Universitair Medisch Centrum in Nijmegen. De uitkomsten van dit onderzoek zijn hier te lezen.

Op dit moment (maart 2022) zijn er ten minste 47 kinderen bekend die gematcht zijn aan dr. Wildschut. Definitieve aantallen zijn (nog) niet te geven, omdat het aan patiënten zelf wordt overgelaten of zij zich melden en verwantschapsonderzoek (willen) laten uitvoeren.
Isala Ziekenhuis komt graag in contact met betrokken ouders en donorkinderen. Zij zijn te bereiken via het speciaal hiervoor bestemde telefoonnummer: 088-6242355. Dit nummer is bereikbaar tijdens kantooruren. Contact opnemen kan ook per e-mail via berichtfertiliteit@isala.nl
Zie voor meer informatie tevens de website van Fiom.

Streekziekenhuis Koningin Beatrix Winterswijk

O.a. dr. Vonk was hier werkzaam. Het ziekenhuis heeft alle administratie vernietigd. Ook werd hier gebruik gemaakt van sperma uit MC Bijdorp (Barendrecht). 

Stichting Medisch Centrum voor Geboorteregeling Leiden (nu Medisch Centrum Kinderwens Leiderdorp)

Het Leids Centrum voor Geboorteregeling werd in april 1976 opgericht als commerciële kliniek,  door artsen Kees van Schie en Dirk van Lith, en werd gevestigd in een statig pand aan het Kort Rapenburg in Leiden. Aanvankelijk voerde de kliniek vooral abortussen en sterilisaties uit (vanaf oktober 1976). Begin 1977 richtte de kliniek haar eigen spermabank op en begonnen ze met insemineren met donorzaad.

De kliniek stond bekend als vooruitstrevend, met het beslissingsrecht van vrouwen hoog in het vaandel. Waar bij veel andere klinieken in die tijd alleenstaande vrouwen en lesbische stellen geweigerd werden, wilde het Leids Centrum voor Geboorteregeling deze vrouwen wel helpen.

In 2008 ging het Leids Centrum voor Geboorteregeling over in het Medisch Centrum Kinderwens, en verhuisde naar Leiderdorp. Ook de dossiers zijn meeverhuisd naar de nieuwe locatie. Gelukkig kan Medisch Centrum Kinderwens in veel gevallen een donorpaspoort afgeven. Ook het dossier van je moeder is in principe op te vragen, mits zij hier toestemming voor geeft. Voor contactgegevens van het MCK, zie: https://vivaneo-ivf.com/nl/fertiliteitskliniek-mck-leiderdorp/

Wat opvalt, is dat op veel van de paspoorten uit de kliniek, meerdere donoren in één cyclus zijn gebruikt, hoewel dit destijds niet tegen de wensouders werd verteld. Onduidelijk is hoe de kliniek omging met de hoeveelheid kinderen per donor. In een krantenartikel uit 1981 spreekt dokter Van Schie over een maximaal aantal van 7 kinderen, om blinde incest te voorkomen. In een ander artikel uit 1986 noemt van Schie het maximum van 10 kinderen per donor, hoewel er tegen een donor al rond 1983 is gezegd dat de norm maximaal 15 kinderen was.

Er is voor donorkinderen uit de klinieken in Leiden een aparte besloten facebookgroep: Klinieken Leiden (Kinderwens/LUMC etc).

Voor wie nieuwsgierig is naar een tijdsbeeld van de kliniek begin en midden jaren ’80 staan hieronder nog 2 linkjes naar krantenartikelen:

‘Argwaan weg na vijf jaar Centrum Geboorteregeling’, 25 april 1981

‘Donoren constant probleem voor Leidse spermabanken’, 13 september 1986